SAÇININ KOKUSU SİNER ÖMRÜME
N’ ye…
Peşinden efkarın gelir Enikonu bir hasret yayılır anıldığın yerlere ve Yanıldığın aşklara Ve saçının kokusu siner ömrüme Duygular özlem bağlar Aşk ve aşka dair dayatılan ne varsa Maskesi düşer Mıh gibi tığ gibi şişlenirim… Ve saçının kokusu siner ömrüme Son bir bakış ne kadar koyarsa adama Son dokunuş, son hitap O kadar eksilirim hayattan… Saçının kokusu… |