EZEL İLE EBED
N’ ye…
Ezel ile ebed neyse Sen ile ben oyuz işte! Ne kadar tezat varsa dillerde O kadar yakışıyoruz birbirimize… Ve bilmiyoruz hala Birimizin diğerine ülfetinin Yalnızca sözlüklerde olduğunu… Ayrılıkları hep yadsıyoruz Geride kalan mesut sanıyoruz kendisiyle Bir bıçak düşüyor hayatımıza, Ayrılıklara kanıyoruz! Damla damla , vurulur gibi, Kaçırıyoruz ağzımızdan karasevdayı. O sevdanın ezeli insan aklının ahiri olmuş oysa Göremiyoruz Ve göremedikçe taptığımız şeyin riyasını Aşk sanıp yalanı, Yüz yılardır kendimize Dar ediyoruz dünyayı… 12 ağustos 2004 Kurtköy |