HEP O MALUM AYRILIK 1
N’ ye…
Hep o melun ayrılık… Her güler yüzün içine saklanmış, Aşk dediğim lahza karşıma çıkan, O hayırsızın eseri, o bahtsızlığım, O aşksızlık… Hep o ayrılık… Kimi sevdiysem acı çektirdim ona Bundan da benim canım yandı. Kimse anlamadı sözlerimi Laflarım yarım yamalak. Çolak kaldı… Sen, Hep o ayrılığın mümessilisin. Kime sıkılsa canın, benden alıyorsun hıncını Kimi görsem yüzünde ben değilim bir türlü. Kimden ayrılsam durup dururken böyle Hep sen oluyorsun ağladığım… Bedenler farklı, Terk eden hep sen… |