İnkar etmek öyle kolay ki
Deliyken doktorda
Acıyken tatlıda
Yaşlıyken aynada aradım bahaneyi

Öyle tuhaf ki…
Yalnız başına aramak yalnızlığın çaresini
…ve öyle zor ki
Bin sitem dilinin ucundayken susmak
Bir dalganın arsızlığında suya susamak

Kendimde bir zerre bulamadım seni
Yoksa tetiği çoktan kalbime sıkardım inan
Firar ettim masmavi düşlerden
Düştüm puslu bir savaşın içine
Aleyhime işledi zaman

Şöyle dursun yüz yüze bakmak
Adımız aynı sayfaya kayıt olamazdı bile
Sevmeye hakkım yoktu bunu bile bile

Her şeye rağmen…
İçime atamadım bütün olanları
Değişik arayışlar içindeydim
Mazlumlarla dövüşmek
Zalimlerle gülüşmek
Mahpusa düşmek istiyordum
Yakamadım kimsenin canını
Olmadı

Zulmü zaten yakından tanıyorum
Kol kola gezdik birlikte bir ömür boyu
Geçen her gün bir günah katıyor bana
Gelsin artık ölüm denen bu dipsiz kuyu

İbrahim Halil MANTIOĞLU