MÜSTEZAT
Mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün
-- -- . / . -- -- . / . -- -- . / . -- -- Ziyâdeler: Mef’ûlü / feûlün -- -- . / . -- -- Zihnimde musîbet gibi son bulmadı buhran Döndükçe bu devran Bir türlü bulunmaz ki ağır derdime derman Eller ise handan Kopmuş dalıyım ben ağacın bil bunu cânân Sen mutlu gülistan Keyfim yok olup gitti hayâtım da perîşan Gülmem ki yalandan * * * Kim çekti yürekten yanarak bin kere sevdâ Yordun beni anca Artık günüm ıssız geceden, kapkara hattâ Mevsim bile başka Karşımda hayâlin gülerek durmasın aslâ Sevmem daha fazla Yetmez mi benim düştüğüm ibret dolu hüsran Kaldım yine noksan * * * Her yol ötekinden daha ıslak sonu firkat Bir düş gibi vuslat Yazgımdaki mahkûmiyet eğlenmene fırsat İsyan bu hakîkat Kaç tutkumu engelledi gönlündeki maksat Yıktın beni heyhat Kalpten sevebilseydin olurdum sana kurban Ey sevgiye düşman İbrahim Halil MANTIOĞLU |