Gülünç
Ellerim boğazımda, gökyüzünden kaçıyorum ahmakça,
Bir kuşun ötüşü, susuşu, sevda ile uçuşu; Göz altlarımdan düşürüyor hüznü, Yabancı bir yüzdüm, ağzı kulaklarında, kendime, Hep sonbahar esintisi, Hep bir canavar sesi tutkusuz dudaklarımda, Bir lekeydi âdeta bakışlarım, turkuaz bulutlarda, Kalbim atıyor ve hissetmiyorum ne acı, Toprakla bağı kopmuş ölü bir ağacım ne feci, Bu zifiri karanlığın içinde; Ne kadar da gencim yıpranmak için, Bir kimsesiz konuşuyor zihnimde yankısıyla savaşıp, Sevmeye sevilmeye nasıl da açım, ne gülünç! |