Can ÖzümÖyle özledim ki içimde yangın Sensiz yaşanmıyor baharım yazım Sen beni unutur gider mi sandın Gel artık bekletme sana tek sözüm Acıyla doldurma benim can özüm. Hilal kaşlısına vurgun bir aşık Sarmaşık misali zülüf dolaşık Tutun ellerimden yıldızım düşük Bozuldu düzeni çalmıyor sazım Bir de sen öldürme benim can özüm. Olamadı kimse senin bir harcın Kollarımda yatan yavru güvercin Sana teslim oldu surlarım burcum Çekemem başka bir gönülün nazın Feleği güldürme benim can özüm. Gecede gündüzde aradım durdum Kimine yalvardım kimine sordum Tenhada oturup sigara sardım Tozlu yollarında kayboldu izim Yorup ta yıldırma benim can özüm. Adını ünledim aylardan beri Bitmeden şu ömrüm dön de gel geri Hayatım toz duman bir harman yeri Kimseye diyecek kalmadı sözüm Saçlarım yoldurma benim can özüm. Yaz bahar görmedim döndü hep kışa Yorganım yılana yastığım taşa Çaresiz sarıldım hayale düşe Gözlerimde umut yürekte sızım Güneşim soldurma benim can özüm. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |