Sol elle yazılanlarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Elif’im noktalandığında Her ölüm doğuracak beni yeniden... Sana yazıp sana siliyorum Hükümdar kelimeleri Emirler veriyorlar durmadan ben sildikçe ,cezalar kesiliyor parmak uçlarıma Saç tellerime Kimsesiz avuçlarıma. Silgileri çok sevdiğimi hatırlıyorum eskiden Yaşımın çocuk,benim ihtiyar zamanlarımda Yavaş yavaş yaşımı hak edeceğim biliyorum O günler gelecek diye umuyoruz beyazlarına anlatırken saçlarımın En yaşlı onlar ,onlar yüreğimin hem annesi hem babası gibi çektiler Saygıyla sevgiyle öpüyorum kopup düşen her teli bu yüzden. Kıyamam... Seni şikayet ediyorum o ara sokaktaki kapının yanında bekleyen Her tarafı yara bere içindeki ağaca Kederimi anlıyor gibi,özlemimi Onun da gövdesinde çok eksik var Kabuk tutmuş yaralarını seviyorum Kendiminkileri sever gibi Anlıyor Biliyorum Bekliyordur belki diye Ziyaret ediyorum Beklemesin Zordur beklemek bilirim . Kıyamam... Sağlamasını yapmaya çalışıyorum günlerin Ayı çarp günle Böl yıllara Saatleri kenara koy Elde var sıfır Sıfır eşittir koca bir hasret Hasret eşittir yığınla birikmiş kelime Silgi bulmalı Acilen Bir Silgi... |
hatrımızdan çıkmayan istemeyen
bir köşede daimi bekleyen yolcu gibi
hasreti sızlatan yokluğu öldüren keder işte...
silsen
silinir mi gerçekten:(
anlamlı naif eser
tebrikler kalben