31
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
2202
Okunma

Yorumdan doğan şiir ...
görürsün ki...yalnızsın
görürsün ki...karanlıkda sensin / karanlığı aydınlatan...ziya da ...
gün devrildikçe geceye
gölgeye düşer gerçekler
iki çiy damlası titretir toprağı
görürsün ki yalnızsın
umutlar...umutlar gazel yaprağı
mum gibi erirsin
çevreni ışıtmak için
eridikçe içersin karanlığı
hüznü yudumlar yüreğin
kanadıkça çocuk gözlerin
yandıkça anne ciğerin
karanfiller ekersin
ölümle her an randevusu olan gecenin bağrına
gün devrildikçe geceye
gölgeye düşer gerçekler
görürsün ki...yalnızsın
görürsün ki...karanlık da sensin
karanlığı aydınlatan...ziyada
Kapandığında kapılar… açılır beyaz yeleğin iki küçük zümrüt düğmesi ve bir çiy damlası düşer toprağa zaman ürperir …