Ölmeyen Kimçekirdeğin kabuğu tuzlu günün ilk ışıkları sallanırken söylemiştim buda geçecek diye buda zümrüt ağacında kendine inanmayı öğrendi sonrası ankarada aşağı ayrancı boşluğa üşüşmüş yarınlarımız var ne istiyorsan olacak dediler semboller animasyonunu izledim ama kapıyı vurup giden kedi kafamı karıştırdı su serptim uyandırdım bahçedeki gülü akşama kadar benimle olması için ikna ettim solucanları süsledim korkulukların ağzını çatının üstünde dönen kargalar bana gülümsedi görüyorsun ki oyalıyorum kendimi fısıldıyorum güneşin söylediği yalanları ağustos eylül ekim dinmez diyorsun bu acım sonsuza dalıp da ölmeyen kim. |
anlam ve anlatımı ile duygu yüklü çok nefis bir paylaşımdı dost kutlar esenlikler dilerim...