İhtilal Mavisi
....
ellerim boşlukta gözlerimde senden kalma bir çiy tufanı ölü boşluklara çığlıklar diken- senden sonra öğrendiler bu el’amanı soluğumla çatışan bu harami dumanı senden sonra bütün renklerini susturdu türkülerim kanayan her sokakta yoksulluğuna bulandı beyaz imgelerim Issız limanların yalnızlığı biriktiren avare duruşuna kalbimin usanmayan tek sesli koro alfabesinden günler devirdim sana adressiz adı konulmamış direnmelerle adının değdiği her yere öyküsünü kuşların bildiği sadece senden habersiz açan her çiçeğin kokusunu yok sayıyor vatanım senden sonra ceylanlar iner çeşmesine gözlerimin adım adım kefen biçilir adına sözcüklerin akarım belki bir gün senin de damarlarından ne hiddetli bir ihtilaldir bu kurbanını bakışlarından tanıyan uyan artık savur gözlerini cansız kalabalıklarımın vekaletsiz kıyılarına sen miydin o dalgın bir denizin şehlâsından dönmeyen efkârı lanet kusar şarkıların yegâhtan bir neva gizini söyletir ruhuma çarpışmayan hiçbir nota kalmadı dilimde dinle gözümün atlası yüzümün coğrafyası dinle! birazdan kulakların çınlar belki de sen miydin o çizgilerimdeki ırmağın kederli nakşı tazelenen kıvılcımların semazen başı hangi lehçenin moru ihanet etti gözlerine en uysal dalgalarla gel yine bir daha çağla b’aktığın yerlere beni de sürükle , _boran |
Sert grinin yumuşak uysallığında
ihtilâl mavisi
Kendine yapışkan cümlelerin edasından ayrılamamak bu olsa gerek
Uyanmak vakti
şehla şehla açılırken her çiçek
nabzıma vuran tenhaların yüzünde yüzüm
güneşi her zaman büyüten şiire ve
gönlü güzel şiirdaşıma gönülden tebriklerimle
Sevgimle
...