HADİ TUT ELLERİMDEN
HADİ TUT ELLERİMDEN
Zaman ve mekân akdinin bozulduğu Dengesiz dengelerde, Her rûz,ama her rûz Bir abad-ı çılga da Pamuktan bir iplik üzerinde Yürürken cambaz misali, Ensemde a-da’nın soysuz nefesini duyuyor, Hançerinin gölgesini görüyorum. Ölümlerden ölüm beğenirken, Ecel terleri döküyorum. Nerdesin (ey yar, dardayım ? Hadi tut ellerimden kurtar beni! Keşke bir veda busesi olsaydı Alnıma, dudaklarının bıraktığı Ya da ref-i bir cidal, Okuyup anlayamadığım. Bir düş, bir hayâl, Ah keşke yalandan bir masal olsaydı! Nâçar semaya uzanırken ellerim, Titreyen dudaklarımdan Dökülürken Ayet-î Şura’dan kelimeler Bî-hû’şem, galiba ölmüşem Nerdesin (ey yar ? Hadi tut ellerimden bana bir can ver. Mevsimlerden yaz, sanki her yer cehennem Zavallı yüreğim daha sabret derken ? Başak rengi saçlarımda Mevsimsiz buz sarkıtları, Kirpiklerimde kar. Yine, Yine,çatısız evlerdeyim hüznüme hüzün yağıyor Hava aniden kararıyor Bir ad-û kapımı çalıyor Kem bir elâ göz sanki bana bakıyor. Karanlıklardayım, Nerdesin yar korkuyorum ? Hadi tut ellerimden beni aydınlığa sal. Ah yar ! Bir veda türküsü yazmadan Al götür beni, en yalçın kayalıklarda bırak Acıma ne olursun, Tiz bir uçurum kenarı olsun! Gözyaşlarımla bedenimi yıka Al volâ beş arşın beze sar hayallerimi Son kez yüreğime dokun Ve usulca öp beni. Sonra, Gözlerimi sımsıkı bağla,ellerimi bırak, Kısrak bir tay gibi arkandan bakarken muğlak Eğer, En, ah-üzar anlarımda Ellerin ellerimde olmayacaksa Neye yarar? Bırak,bırak da öleyim Son bulsun, bu sensiz hayat! Ya da Hadi, Hadi, tut ellerimden Bana sonsuz baharları yaşat!... Hande HAGHGOUİ |