Yoruldum KaderYeter bunca yükün kader misin sen Çok ağırsın artık yoruldum kader Cehennem nârından beter misin sen Dost diye yılana sarıldım kader. Çektiğin çileler bitecek dedin Gitmedin başımdan ömrümü yedin En güzel rüyamı kabus eyledin Dallarımdan bir bir kırıldım kader. Ne ana bıraktın ne de bir kardeş Sağımda solumda kalmadı sırdaş Huzur aradıkça oldum keşmekeş Bu kara bahtıma darıldım kader. En zayıf anımda gelip yokladın Arz-ı cemâlini daim sakladın Her seken kurşunu bana sapladın Yaktın can evimden vuruldum kader. Hangi dala bassam çürük çıkıyor Deştiğin yaralar irin akıyor Girdiğim yollarda ölüm kokuyor Yüz bin defa öldüm dirildim kader. Aynalar gülmedi canımı yaktı Vefa umduklarım hep düşman çıktı Yar diye sevdiğim gelip zûl taktı Şeytanın zülfünde örüldüm kader. Gönlüm gayrı senden arz-ı hal ister Neşe-i şevkini bul bana göster Giydiğim libas ta kalmadı astar Post gibi yerlere serildim kader. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) Arz-ı cemâl :güzelliğini göstermek Neşe-i şevk : sevinç neşe veren |