SevdimUykunu bölüpte seyrine geldim Karanlık maziden çıkarak sevdim Hakka niyazımda seni yâr bildim Başucuna çiçek dikerek sevdim. Bakışın ruhuma bir kanat vurdu O anda mest oldum tüm zaman durdu En güzel duygular benliğim sardı Bütün deryaları yakarak sevdim. Sensizken bu dünya cehennem dibi Yok olsun başından o kara tabu Cihana hükmeden bir ordu gibi Saltanatlar kurup yıkarak sevdim. Bakınca her yerde cemalin gördüm Gönlümde taht kurdun ellere kördüm Sevda kurşununu namluya sürdüm Her türlü engele sıkarak sevdim. Dağlarda çağlayan coşkun bir seldin “Dilsiz’i” lâl eden şakıyan dildin Gülizarda açan kırmızı güldün Sevgi tohumunu ekerek sevdim. Kimi gün nedensiz terkedip gittin Gözyaşı dökerek uykusuz yattım İçime o yetim hasreti attın Hicran sancısını çekerek sevdim. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |
Yazarını ve Şiirini kutluyorum.
Selâmlar Sevgiler.