Adını yeşeren düşlere verdim
Kıskandım dillere vermedim hülya
Bilsen hasretinden nasıl geberdim
Rüyalarda bile ermedim hülya


Seni düşlerime çıplak almadım
Düşmedim o kadar alçak olmadım
Gönlümü kimseye kucak kılmadım
Gonca bir gül bile dermedim hülya


Sen çiçek aç beni, bırak solayım
Bozarsam ahdimi namert olayım
Seni yüreğimden nasıl sileyim
Daha vuslatını görmedim hülya


Şimdi gözlerimin içi kan dolu
Gözlüyorum çekip gittiğin yolu
Saçların vardı ya bahar kokulu
Hayalimdi bir kez örmedim hülya



Oysa hiç öpmedim dudaklarını
Esmer tenli şirin yanaklarını
Kaldırıp bir kere duvaklarını
Helaline elim sürmedim hülya


Bir yangına verdin tutuştu içim
Cehennem nasılsa işte o biçim
Baktım ki nezdinde koca bir hiçim
Ruhumu hayata sermedim hülya


Güzel gözlerinden şimdi yağışla
Ayrılıyor kalbim beni bağışla
Karanlığım söner sandım doğuşla
Sensiz bir gün yüzü görmedim hülya...


Not: İstek üzerine yazılmıştır.