Göresim geldi de vardım köylere
Tarlalar kurumuş herk göremedim
Selam verdim almaz koca beylere
Özünü saklayan Türk göremedim.

Ne bir eşşek kalmış ne de bir doru
Nerde davar hani yayla da sürü
Kulağı küpeli emmi’min Nuru
Şehirli minnoş tan fark göremedim.

Helke sesi gelmez akmaz oluklar
Holluklar boşalmış ötmez culuklar
Sanki Avrupalı olmuş gılıklar
Hasret giderecek yurt göremedim.

Eskiler bilmezdi pantulda ütü
Bir avuç olurdu sırtında bit’i
Ürmez olmuş artık Salif’in iti
Dağlarda uluyan kurt göremedim.

Değişmiş dilleri eski lehçeler
Anamın sandığı süslü bohçalar
Viran olmuş çoktan evler bahçeler
Değirmen döndüren çark göremedim.

Sordum sual ettim Happa garıyı
Seki de oturan çivi Sarıyı
Ekmez olmuş bostanına darıyı
Ahbaplar da sohbet gark göremedim.


Gurbetçi gelirdi başta foteri
Misafire tutar bayram şekeri
Gıcılardı yazın kağnı tekeri
Ağaçta yemeye murt göremedim.

Tazılar yatardı serin eşikte
Bebekler belenir tahta beşikte
Tezek döken kızlar bekler keşikte
Civcivin üstünde gurk göremedim.

Yayıklar yayardı sabah gelinler
Istar da dokunur boy boy kilimler
Töreyi unutmuş boynu kalınlar
Hatır gönül bilen mert göremedim.

Gözünü doyurur dolu bir kürek
Ne yazar başına dikilse direk
Bedene değil de gönüle gerek
İnsanı ısıtan kürk göremedim.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)

Herk : sürülü tarla
Helke : metal su kovası
Holluk : Kanatlı hayvanların yumurta yuvası
Gılık : değişik tip
Murt : yabani meyve
Keşik : sıra beklemek
Gurk : anaç tavuk
Istar : halı, kilim tezgahı