Sandım ki yüreğim alışır buna
Sandım ki dayanır can yokluğuna
Sanki cehennemin bir boşluğuna
Düştü bu yüreğim yanıyor içim


Paramparça ettin duygularımı
En güzel yerinde hülyalarımı
Yine senin için yaralarımı
Deşti bu yüreğim yanıyor içim



Derin uykularım bölünür oldu
Gönül adım mecnun bilinir oldu
En kavi yerinden delinir oldu
Pişti bu yüreğim yanıyor içim



Hep seni arıyor kara da ak’ta
Hep seni yaşıyor senden uzakta
Beni bıraktığın o son durakta
Şişti bu yüreğim yanıyor içim



Hazana uğramış yaprak gibiyim
Yalnızım dünyadan ırak gibiyim
Susuz bir sahrayım kurak gibiyim
Şaştı bu yüreğim yanıyor içim.


Saygı değer kalem :GÖNÜL PINARI
H. C. ÖRS’ HOCAMIN kaleminden.

Gecemi gündüze ekleyen oldun
Vuslatı kalbinde saklayan oldun
Öyle ki mahşeri bekleyen oldun
Coştu bak yüreğim yanıyor içim ...