Yitik - 129
ağşam garannığı da çökdü çöküyoru
tatar arabaları zıngadak durdu ovanın gatında herkeş susdu sakallı emmilerin o gülüşmeleri söğgülü o vırt-vızırık yarennikleri gırgır şamata muhabbetleri bitti dünnada bi abam marıdı bi de “abamın ağıdı “ . “ebem beni neye verdin gurbete Gardaşım(ı)nan çok mu ğeldik evine gavır bobam altın etsin Esmeye bi taha da göremeycen köyümü köye hasret geçirecen ömrümü” . ülen ağa; benim gözler gan çanağı herkeşler sımkırmaya başlamadı mı.. yenlerinin içine sildiler gözlerini kim bili(r) hankı acıları depreşdi kim bili(r) nerelere gelin etdiler abalarını düğürboba yere çaldı cığarasını aya(ğı)nın ucuynan ezdi elinden ğelse köye dönceğdi . ağıdının çoğunu hinci unutdum malla neyise; neçeden neçe sonura abamın siğim siğim a(ğ)laması kesildi görümcesi olacağ o çok bilmiş cevval cadı bana ğalı(r)sada garının hası fira lafa dutuyo abacağzımı; “geş galdın deye eftikleme yasdıdan eveli varız köye sen de gavışırsın marağ ettiğine marağ etcek, gorcak bişiy de(ğil) valla az yaşa çok yaşa helbet gelecek başa her gelin gızın ürüyası zetina dikiş makinası” . maşşallah valla; beğ akıllı.. cıdavı, görsen nassı neşeli bıngıl bıngıl her yannarı cangır-cungur altınnarı “ulen” deyon kendi kendime “böyle bişi olmalı al(a)ca(ğı)n garı kimbilir ne mutludur enişde” . “gözlerinin ağı ak.. garası gara yusyuvarlak, dopdolu bicikleri o ğonuşsun mayıl mayıl bak dinne sesi bülbül şakır gibi, yımışacık daklı gadife.. zıpır-zıpır yerinde duramayo cannı-gannı herkeşlere ilaf etişdiriyo zilli kim gibi desem hinci bizim köyde yoğ öyle biri.. . gerşi abamın eline kim su dökebili(r) abam goca köyün en gözel gülüydü “goca köyde abamı alcak bi tene dürzü deliğannı, daşşaklı biri çıkmadı analarını avratlarını dizgini gırık, ganı-bozuklar yoğumuş essahdan bi adam dölü, alayınızın deyelek gayarladım goca köyü şerefsiz alçaklar deyus o(ğ)lu deyyuslar . nerde “deliğannıyın” deyeniniz varısa “hepiciğinizi anasını ….” verib-alıp söğüp sayıyon goca köye, deliğannı geçinennere “benin” deyennere “ben de adamın” deye gezennere yaddan yabandan düğür getirennere önceleri bizim evden yanna bakdı deye ana avrat düz getdiklerime sebeb olannara-olmayannara yardım ederdim yeminne, biri alıp-gaşmaya gaksa . |