Hayat Hüzünlü Bir Hiciv
Kirlenmiş aynalara baktıkça biçare yüzüm
Bakir bıraktığım denizlerde hüzün dolaşır Ey acılarıma yön veren yalancı atlas! Söyle, hangi cehenneme sürülmüşüm! Soluğum kesildikçe yaşamaya, seni düşünürüm Dönüşümüyle yüzleşiyor insan, sahnede zulüm Durmaksızın ruhumuzdan bir şeyler koparıyor hayat Yittim insan kalabalığında, kimsesizim, öksüzüm Ölümle körebe oynuyor kullar, dilim gerçeğe tutuk Özlem sarhoş bir nida, et tırnaktan ayrı, özler ayrık Bir yanım acıya müptela, diğer yanım soylu nutuk Uyan Yunus derin uykulardan, sevgiden de koptuk Acının sarnıçlarında zebaniler, susadık nicedir aşka Hayat hüzünlü bir hiciv, çıktık meçhul bir yolculuğa Akıbetimiz bilinmez dava, sürüldük özümüzden ırağa Kim tersine çevirecek bu ruleti, düşmeden şu bataklığa! Selahattin YETGİN |