Sızılı bulutlar toplardı seni beklerken ellerim
Yosunlu taşlar biriktirirdim rüzgârla dertleşirken
Susuşunun ağırlığından usanırdı nadim yüreğim
Gözlerine her baktığımda ben, çekip giderdin

Onca kayıp ormandı aşk, hicran yarası gönlümde
Kurumuş su yataklarında umutlar arardı kuşlar
Kırık ağaçlar gibiydi sana müptela sessizliğim
Ardından hıçkırıklara tutulurdum, sen bilmezdin

Eskimiş seslerin ülkesiydi kimi aşk, alnımda keder
Kanatlı atlarla geçerdim tüm kâinatı, aşk sevimdi
Küller serperdim ovalara, baharlarda toplardım
Yangın dudağının kavislerinde ben hep yiterdim

İsyan yakışırdı gecelere, konuşsak dağılacaktı bulutlar
Seni beklerdim soğuk odalarda, gelsen bayramdı günler
Duymazdın sesimi, erirdim kendi göğümün katmanında
Ne zaman seni dilesem gönlüme, sen hep ayrılığı öperdin

Selahattin YETGİN