meygâh
kelimeleri ezdim
şamanın tasında zehir üryan sesleniş sona doğru Unutup kam ölülerini mezarında yüzüstü bozkırın şafağından az önce karnı yarılmış ukdenin kim tutulmuş yaşamaya da urganı zihninde çörekli tıslayan açlık eriyen harfler ondurmayan yağmur yarası telaşım kervanına yetişmek Ah! üzerinde yesrib çiçeği çöl şulesi tütsüleyen. kuruyan ağacın Dimağına çalınan yeşil geri dönülmez yolların ezberini bozan ezgin ve ergiyen yakarışım ondan Ey İsmail’i koruyan! belleğimi dilimleyen musallata inşirah! |