KENDİME BORCUM VARBir gün açılır defterler, kitaplar bir de bakmışım artık kendime borcum var. Yaşamışım ne var ne yok Her acının kahvesini Yudum yudum içmişim Herkese suskun ,kendime boş vermişim Doldurup kendi çayımı geceleri içi vermişim Hem sevmiş hem sevilmiş Kalmışım kendi içimde kendi kendi mi doldurmuş Bir ben vardı bende Kabuğuna çekilmiş Yükü ağır bir Leyla Hayatın en zoru susmak Gelene gidene bilmiyorum demek As olan Bildiğim şeyleri unutmakdı gerçek olan Yani sormazlar mı adama Sen bilgiyi nerden öğrendin diye Atıp tutamadım ben işte öylesine Hesap günü sıra mı vermiyim diye Sustum yani anlayacağın, Açma defterleri İçinde ben varım Okursun diye kalbime kilit takarım Memafidostum Hayat bildiğim soruları sormadı bize Bilmediğim ne varsa her gün ciğerimi söke söke aldı bütün cevapları Gümüş kalpler Ayşe caniberk |
sevgi ve özlem vardı,m
O güzel yüreğine sağlık Üstade ,
ders vericiydi,akıcı
anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarıml her daim.