SENİ ANLATIYORUM
Sert estiğinde sevda rüzgarları
Aklıma hemen sen geliyorsun Savrulan saçlarımın her bir telinde Özlemin,sensizliğin acısını hissediyorum İliklerime kadar üşüyen parmalarım titrerken Seni kabul ederken Mutluluğunla ve acınla harmanlanıyor Ve seni getirdiklerinle kabul ediyorum Seni anlatıyorum yüreğime İsmini vermeden,yaşananları hissettirmeden Söylemiyorum bakışlarının içimi erittiğini O ilk gülüşünde gözlerimin karardığını Yüzüne düşen zülfüne dokunmaya kıyamadığımı Gözyaşına ömrümü verdiğimi,söyleyemiyorum Sana olan sevdam,dışarıdaki kavgalardan Dünyanın o zor gelen tavrından İnsanların yargı ve hoyratlığından uzak tuttu Sen sırtımdaki ince ve mükemmel kabuğumdun Sensizlik çirkinleşmek Belki,korunmasız olmak anlamına geliyordu. Sevecen,sefkatli olmuşsun Anlatsam ömrüm,anlatmasam içim yanıyor Geceye hazırlanan gündüzün telaşı benliğimde Mutsuzluk taht kurmuş yüreğime İçimde dışımda,sanki her bir yerimde Ne beynimde akıl kalmış Ne gözlerimde fer Birisinde aşırı isyan varsa Sebepsiz,iki damla yaş var diğerinde YEŞİLIRMAK |