Kangren özlemler .
Gözlerine düşen bir dilenciyim
Kendime inilti bir kıyamettir Huzurunda vaveylâ gibi gidiyor ağrıma Gözyaşlarında gülüşler eğilmişken Kangren özlemlerime bir umutsun Duvar erimişlikleri ile ağyarıma Cömertçe severek bir kıyafet i şarabı Kırmızı vurur can bağrıma Gönlüm aya vurur şavkı yânık Rüzgara karşı deli hücresiyle Vaktinde sılayı ekbere değmiş aşkın Kaderinde bilinmezem Kadrinde tünemişim gönül nârıma Vurulmuşum sözcük kavgasından Ayrı kulvarlarda yarışan ilham perileriyle Diyarı diyar üstüne Kalem oynatmaya Üstüne üstlük sözlerimin barıma Süslü vazo gibi kalplerden Geçer gönül adına Kimsesiz bir ceylan gibi Vurulmuşum sonsuzluk yadına Nağme ki rahmetle Gözlerinin teneşirinde boğularak Dirile dirile Seni seyre dalarken Gönül deren yerle Vaveylâ gibi Bir vurdumduymaz bağ gibi Bir nareye dökülmüşüm ağ gibi .. Gezgin imgeler .. |
Özlememek mi lazım artık...
Bu cümle dokundu bana..
Defalarca tekrarladım aklımda ve kendime
Kalemi kutlarım
Saygılar