Bırakıp gittiğin yerde.
Ölümsüz acıların, ölümlü bedenimde kanıyor,
Hangi yaraya el atsam sen diye ağlıyor, Merhemi yok bilirim, baharında senin; beni hicran sarıyor Kanlı yaşımdır şu gözümden akan, içimde cehennemler yanıyor... Bir emanettir can denilen nefes, avuçlarından uçuyor, Sen dolu şu tensiz kafes, zaman yokluğunla siliniyor, Hasretler suspus, azap çekingen, seni Azrail kıskanıyor, Bırakıp gittiğin yerde beni her gün bu mısralar bekliyor... Lokman POLAT |