Ölü Çocukların Dünyası
Zaman bir birim yol, yol sonu belli bir hal,
Dünya serüveni nihayet ölüm, Her hal bir an, Sessiz vicdanların kaskatı leşlerinde, bir tebessümdür artık kan, Bir kere anne diyememiş çocukların sessiz çığlığının çağıdır zaman, Her Kıtasında binlerce ölüm, Filistin’den Doğu Türkistan’a, Ne kadın, ne çocuk, ne de yurt var Merhamet istilada... Sayısızca canlar çıkarken cennet tahtına... Cehennem kuyuları dahi az, Dünya yalanını mesken tutana... Lokman POLAT |