Ayak izlerin...
Yorgun bir yolcuyum kentinin sokaklarında,
Adım adım hane hane, gölge gölge arıyorum, Belki bulurum çocukluğunun çıplak ayaklarında, Bir dem geliyor, kör ebe oyunun körü oluyorum, Bir köşeden izliyorum koşuyorsun çığlık çığlığa, elim sende, Uzatıyorum ellerimi, ellerini ellerime alamıyorum, Nefes nefes kaldığında sırtını dayadığın duvarlara seni soruyorum, Birkaç yıkık, sessiz sessiz ağlıyoruz senin boşluğunda... Küsüp gidiyorsun annene, bağlayıp ellerini dudak büktüğünde, Gök yarılıyor ve sicim gibi yağıyor yağmurlar, sen saçlarını okşuyorsun... Yorgun bir yolcuyum kentinin sokaklarında, Sen oyunlar oynuyorsun, ben aşık oluyorum Lokman POLAT |
*** AYAK İZLERİN... *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM..