İyilik, iyilikten, kötülük de kötülükten doğar. BUDA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yokluğunun Evreni
LokmanPOLAT
5,0 / 1 kişi ·6 beğenme · 0 yorum · 2052 okunma
Yokluğunun Evreni
Karanlığı yırtan simsiyah bulutları göğünde, yüz yıllardır bir ışık arıyorum.
Bahçesi talan, toprağı çatlak, buzdan güneşini ben ısıtıyorum. Hangi kainattan sürgünüm, her an elma adında bir zehir içiyorum. Binlerce ceset yürüyorken sokaklarında, bir sağ, beni arıyorum... Nedir adı bu evrenin, zaman diye bir yalanın ekseninde felekler dönüyor? Umutlar vaatlerden kaçarken, hasretler vuslatı öldürüyor... En acı işkencelerden geçerken, ela renkli gözlerden Ankalar geçiyor. Yokluğunun bir anında dilimden en acı mısralar dökülüyor... Lokman POLAT 09.02.2024 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yokluğunun Evreni şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.2.2024 16:15:09
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 2052
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 6 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.