Yaptıkları kalmayacak yanına
Gönüllerde yaşıyorsun sen Reis
Unutmayı yakıştırmam şanıma
Yüreğimde üşüyorsun sen Reis.

Güneş batar karlı dağın ardından
Kan dökülür gözbebeğim yurdumdan
Hain korkar insanlığın merdinden
Volkan olup taşıyorsun sen Reis.

Heybetin koca dağ muhannet boğar
Göğsünde imanla afaktan doğar
Mazlumlara rahmet mevlâ’dan yağar
Her engeli aşıyorsun sen Reis.

Kimler incitti de, kimlere küstün
Bir sinsi yılanmış bilinmez hasmın
Hangi meçhul sıırra parmağın bastın
Vatan diye koşuyorsun sen Reis.

Diken oldu şimdi gül veren yurtlar
Çakal nefesinde boğulmaz kurtlar
Tersten sıvazlanmış bel veren sırtlar
Koca yürek taşıyorsun sen Reis.

Bu hayat kirmanı büküp eğiren
Hangi ana böyle yiğit doğuran
Yüce Allah seni hakka çağıran
Bu toprağa düşüyorsun sen Reis.

Ismet Bozkurt (Dilsiz Kalem)