meyil etme gönülyardan kaldı, yaren derin, istemessin kalbi kırık, dört cihanda saltanın geçer gider, deli gönül.. kubbende mavi saçlı sultan, gece, gündüz ayrı meyden, kırk ikindi, suya mihman, dinler seni, derman gönül.. bir tel saçın servet olur, güneş solar, ay doğurur, sevda eken aşkı bulur, içerinde sakla zikri gönül.. kırılır dalın, hasret ile budanırsın, kaybolur yolun, sabır diye aranırsın, derde düşer dermanına dilenirsin, bilen gelsin canı, sarmaya gönül.. günahı boynuna dedi üstadı, gideni vuruyor kendi feryadı, hoş gelir başına keskin celladı, ruhunu teslim etmessen gönül.. "’ yazmaya başlarım gözlerini; önce aklımı yitirir sözcükler, uzak bir şehirde, yağmuru işitirim, ıslanmıştır şiirler, sırıl sıklam tenindir, sahsıma kalan, alır başını gider zaman, bitecekken başlar senden öncesi, bedenim düşerken; toprağının yanı başına, adımı bağışladım gönül, mezar taşına.."’ karan |