.... Gözlerde koca bir delik Kanımızda bereketsiz karıncaların süvari birliği Ambarımız tıka basa hınç ve tamah Ütopik bir dünya için Koskoca bir evren dileniyoruz
Tepeden tırnağa açız
Dibi dem tutmayan çığlıklar helozonu Misâliyiz suyun Misâliyiz yaprağın İki ayağıyla bir adım bile etmiyoruz İki yakamız bir boyuna dar
Ne kadar yorulduk yalanlarla Ne kadar paralandık yok sayılacak kalanlarla Hepi topu bir tutam balçığız Misâlimiz çekilince toz olacağız Duman olacağız sonra
Kendini de beraberinde götüren "Sessiz bir gemi" gibi Kendi rıhtımından uzaklaşan Kendi denizinde düzensiz dalgalar gibi Sağa sola çalkalanıp duran Kendi gelgitinde derbeder Ardından koştuğumuz şey kadar bağımlı tasmalı ve uzatmalıyız
İçi boş bir kelime gibi Anlamı konusunda da şüpheli bir varlığız Kendi penceresinde tek seyirlik gariplikler manzarası Han’sız bir hayaliz sadece Ne bakmasını biliyoruz Ne de ayakta tutmasını
Kendi’r ilmeğinde Kendi sehpasına kendi tekmesini atan Midesini nefretle doyuran faili meşhur bir katiliz Kendimizi avutan tek bir masal bile yoktur yanımızda
Ne bedendir Ne de akıl Sessizliği uzanıyordur sadece insanın İnsan ki bu dünyada Sadece bir yığın!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
_elde var hiç_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
_elde var hiç_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İçi arınmamışsa, neler bekler insanı, Kendi kendisiyle ne savaşlar eder boşuna! Tutkuları içinde ne kemirici kaygılar. Ne korkular içinde kıvranır insan! Ne çöküntüler yapar bizde gurur, şehvet, Öfke, gevşeklik ve tembellik!
Böyle diyor felsefe.
+++++++++
Kolay değildir insanı anlamak, anlatmak İnsanlar ile yaşamı paylaşmak hiç kolay değildir
Sevgili şair kardeşim birazcık kuyruğundan yakalamış insanı ve insanlığı
Ama Hangi insanı Öyle çok çeşit var ki!
Ego İnsan üzerine sis gibi çökmuş Erdemli insanlar da görünmüyor
+ ”Daha daha sonra ne olacaksın ?” diye sormuş hoca
– “Bir ihtimal sadrazam olabilirim.” demiş adam.
+ Peki ondan sonra ? diye üstelemiş.
Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp ,
– “Hiiiç.” Demiş
Daha niye kabarıyorsun be adam, demiş Nasrettin Hoca..
Ben şimdiden bile, senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım:
Hiçlik Makamında.......
Alıntıladığımız odur ki hoca yıllar önce anlattı, biz güldük sadece...
İnsan anlaşılmaz bir varlık değil, çeşit çeşit anlayabilen bir varlık. O nedenle olsa gerek ki; zevklerimiz farklı, sevgilerimiz, nefretlerimiz, bakışımız, duyuşumuz. İnsan aynı zamanda öğrenebilen bir varlık olduğu gibi öğrendiğini unutabilen bir varlık ta...
''Düşünme özgürlüğü'' safsata... düşünmeyi kim okuyabiliyor ki yasak konulsun? Senin doğrun,benim doğrum...Doğru sadece matematikte mi sabittir? Göreceli kuramların dışındadır doğru, göreceli kuramlar ancak ve ancak görüş değil midir?
Hepimiz bir hiçiz lakin bunu kalben kabul edn var mı? Hiç olacağımız bir dünyada ayrışmanın temelinde yatan hiçleri görebilirsek sanırım hiç olmayacağız. Maddeten hiçlik bir ölçüde de şu manen hiçlik asıl bizi hiç etmekte...
İnsan her şiiri bu kadar manayla donatırmı üstat yorma bizi artık;))) Kalemine kuvvet, selam dua ve saygılarımla KARDEŞİM, var olasın...
Hepimiz hiç oğlu hiçiz bu dünyada sevgili Halil hocam.
Asıl mânâda varlığı kaybedip hiçliğin makamında bula biliyorsak kendimizi ne mutlu.
Nasrettin hoca ne güzel izah etmiş hiçliğin tarifini.Paylaşım için ve değerli katkınız çok teşekkür ederim.Siz yüreği güzel bir insansınız.Kalem tutuşunuzdan anlayabiliyorum.Hep güzel kalın inşallah.
ten istifi insan et kemi insanlık meziyet nadir bulunan inci merhamet aforoz edilmiş kendini çarmıga geren yürekler acıyor acıyor müsrifçe harcanan kötülük doldurmuş allah diye kismet diye susmazsan ceza kesen
çenem ďüşüyo aklim firari kalbim söz kanı dökūyo istemsiz
ne derin insan ruh yasam duygu sorgu çelişkiydi şiir
Tepeden tırnağa aç olanların karnı doyup ,gözü doymayanların ettiği kötülüktür yaşadıklarımız oysa bir handır konakladığımız
"Bu sofracık, efendiler, ki -iltikama muntazır Huzurunuzda titriyor- şu milletin hayatıdır; Şu milletin ki muztarib, şu milletin ki muhtazır, Fakat sakın çekinmeyin, yiyin, yutun, hapır hapır.
Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin; Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!"
Naçizane şiirin rotasını çizen bütün değerli yorumlar gönlümün mavi tablosudur ..
💙