ıssız bir ölüm melodisinde
dört gözle geldim geceye

bu şehir güzelse nankörlüğe merhaba
bir subliminal nasılsın avucumda
duvarları tırmalayan kedi sessizce


sevdiğimizden toprak zelzele
sokak adları kaynayan volkan
sokaksız yalnızlığım doğarken
pasli tablolar nasılsın merhaba

hırsla ölüme tutunma yaşarmışcasına
yüzünde demir ve cam kırıkları
sığınaklar yıkılmaz birer tapınak
desem de inanma nız da gerekmez

pencerelerden sarkıtılan sepet
darmadağın binalar...ahh ölüm soğuk
zulmettikçe bize ve limitsiz harabeye
hiç bileceğim seni ölüm bir hiçlik merhaba


yere bakan gözleri açtığında nasılsın
tut karanlıkta elinden rüzgarınla
tut elinden bir umut bir nefes kadar

sokak kaldırımları beyaz çarşafla ört
güneşin sıcaklığı yüzünde soğuk
bir an olursanız hiç sayacağım insanlığı

insanlığımız kalsın yeterli olacaktır bir sıcak merhaba…