İnsan sandıklarım insan değilmiş,
Dikine dikine giderken gördüm.
Merada otlarken keçi misali
Ekine ekine giderken gördüm.

Gönülleri haset, gözlerde perde,
Çakılmış kalmışlar konulan yerde.
Kuzuyu bilerek verip de kurda
Çekine çekine giderken gördüm.

İçlerinde insan olan da vardı,
Bazısında semer, palan da vardı.
Urganları vardı, kolan da vardı.
Ikına ıkına giderken gördüm.

Kimi andırırdı, gülü, goncayı,
Kimi yaralardı atıp kancayı.
Kimi incitmezdi bir karıncayı
Sakına sakına giderken gördüm.

Ömrünü tüketti adam satmadı,
Kuş tüyü yatakta bir gün yatmadı.
Emeksiz yemeğe kaşık atmadı
Bakına bakına giderken gördüm.

Aslını inkardan ar duyar kimi
İşine gelmezse, zor duyar kimi
’Kırmızı’ denilse ’mor’ duyar kimi
’Ak’ına ’ak’ına giderken gördüm.

Doğrusu kendine, yanlışı sana,
İnadı inattır nefsinden yana.
Ne desen kâr etmez, işlemez ona
’Ok’una ’ok’una giderken gördüm.

Savaşta bir kartal, hazarda uysal,
Ararsan tarihte bulursun emsal
Vatanı namustur, Bayrağı kutsal
Köküne köküne giderken gördüm.

05.02.2023/Konya