Gök gürültüsü sıçradı ,üzerime...
Gür uzun saçlı tanıdık bir korku,
başını yastığıma bıraktı.
Dünyanın bütün yağmurları ,yanağımdan geçti...
Ayak seslerini duymadınmı!.
Koridora sığdırıp gölgemi ,
Gürültüyle bekledim ,ışıkları...
O koridor ,
ve o koridorun sonundaki odanın önünde.
Lamba niye yanmıyordu! ,

Sesime gel! ,Anne!.

Baş harfi körebeyle başlayan şehirden ,taşınmamışmıydık biz!..
Terk etmemişmiydi o hayal ,
tayine çıktığı şehirle birlikte bizi..
Yinemi o tanıdık ,bildik usta korku!.

Gök gürültüsü sıçradı ,üzerime...
Biraz incindim ,
birazı senli yanlızlık tutmaları.
Buğün ,
gecenin teni daha koyu ,
daha ağır ,
daha gür daha uzun saçları...

İçimdeki çukurda ne arasan var ,
çıyan ,yılan ,akrep.
İçimde ,İnsan durmuyor!!
Onlarındamı tayini çıkıyor ne!!.
Yastığımda ,
yanağımdan habersiz geçen hüznün ağır kokusu...
Vagonlar gibi ,ard arda göz sularım...
Değil! değil! ,yağmurlar yağıyor ,
yağmur kokuyor ,yağmur korkuyor!!.

Gök gürültüsü sıçradı ,üzerime...
Işıkları yanan odalarım azaldı ,kaçamadım!.
Pencereye git gide yaklaşan ,sedire koştum gürültüyle!.
Bir an orada gördüm sanki seni...
Gözlerimi ,
göz sularıma sarıp iliştirdim eteğine..
Sen koktun sandım!...
bir daha kokladım ,
bir daha!... yoktun!
Evde Bir yastık ,
bir korku ,
bir karanlık ,
bir koridor kalmışız..

Gök gürültüsü sıçradı ,üzerime ...
korktum sadece!!.