Nostalji
Mişli geçmiş zamanların,Çıngıraklı yılanları sokardı fikrimizi
İliklerimize kadar ıslanmayı marifet bilir,sonra yağmura küserdik İspanyol paça pantolların üstüne çekerdik trovalta ceketlerimizi Foo’llerimizi uzun bırakır sakallarımızı ucundan keserdik Her bayram çocuk olurduk,toplardık şekerlerimizi Deterjandan köpükler üretir,gökyüzüne üflerdik Kavga ederdik ama yinede paylaşamazdık misketlerimizi Kimimiz Aliydi,kimimiz Ahmet,kimimimizde Mehmet’tik Sevgilinin beyaz mendiliyle yollardık askere neferlerimizi Biz sevdik mi en beyazından severdik Kimsecikler bilmezdi toz pembe hayallerimizi Sırlarımızı gölgemizden bile gizlerdik Üzüm bağlarımız vardı,menekşe kokuları kaplardı mahallemizi İstasyondan ilk kalkan geniş vagonlu kara trene binerdik Dillerden düşürmezdik hasret kokan türkülerimizi Hava kararmadan baba ocağına dönerdik Laf söyletmezdik atamıza bilirdik tarihimizi Yerli malı haftasında,yerli çörekler yerdik Şükrederdik her yemekten sonra açardıkta ellerimizi Gece uyumadan yaratandan af dilerdik Toprak kokardı tenimiz,alnımızda güneşin izi Sigaramızı harmanlarda içerdik Kimse kötü bilmezdi bizi Yollardan alnımız ak geçerdik Ve biz bağrımıza basardık sevdiğimizi Bir karıncayı bile incitemezdik Odamızda annemizin çeyizi Kendi söküğümüzü kendimiz dikerdik Belkide buna borçluyuz bu yaşta gençliğimizi Size kucak kucak nasihat getirdik Sakın yabana atmayın öğütlerimizi Biz ömrün kıymetini bildik |
yazan elleriniz yazdıran yüreğiniz dert görmesin...
Hayırlı Ramazanlar