Zamanımı Sokan AkrepHer gece yatağımı ısıtan karabasanlardan mı Kabuslarımda etimi itinayla didikleyen kuzgunumdan mı vazgeçecektim Güldürmeyin beni Hiç ama hiç kimseler Hatta ve hatta kendim bile Beni onlar kadar düşünmedi yaşarken Bir kazaya kurban gitmiş gibi gözükse de ilk bakışta Vaktimin zamanı dolunca Suya yenik düştü akrep Hayatta kalma çabasıydı beni ahir ömrümden geçiren Ama Nasıl kızabilirdim ki ona Benim değerim onun önünde yaratılmamıştı zaten Adettendir diye Düşündüm bin ömürlük gibi gelen o bir saniyelik zamanda Ne kula eksik kalmış bir teşekkür bıraktım arkamda Ne de üzerinden geçilmemiş bir dua Her şeyim tastamam diyecek olsam da inanmayın Daha fazlasını arzulamak için gelmiştim dünyaya Elbet eksik kalanlarım var diye söylenecekti dilim Hatta arsızlığım hırsızlığıma çanak tutacak Avucuma iki gümüş para sokuşturmak isteyecektim birden Ama neye yarayacaktı ki tüm bu endişeler O endişeler bile İnanmayı dahi düşünmediğim başka diyarların masallarından çalıntıydılar Ama olsundu Yapmadan gitmemek lazımdı usulen Bir rivayet geldi sonra aklıma Soracaklar sana derdi büyükler Eee neler yaptın anlat bakalım diye hayatta Ben de çok övünülecek bir şeymiş gibi anlatırım dedim Artılarıma inat eksiler yarattım Kim demiş yaratmak bir tek tanrıya mahsus İçine etmediğimiz hiçbir şey yokken şu dünyada Böyle bir gücü nasıl görmezden gelecektim Yarattım Yarattım doymadım Ne varsa iyiye dair olan Olmayanları topraktan uyandırıp üzerlerine saldım Ara ara arafta kalıp kendine sordum Acaba bu kadar ileri gitmekte hata mı yaptım Ama Rahat etmezdim Sanki yaradılıştan rahatsızdım Bedenimi didik didik etmiş kuzguna övgüler düzüp Her gece yatağımdaki karabasanlarla sarmaş dolaş olurken Yaşayanların dünyasına ancak bu kadar saygı duyardım İşte kısacası hayat hikayem Vaktimin zamanı doldu Akrep suda boğuldu Hayatta kalma çabasıydı beni ahir ömrümden eden Arkamızdan söylenecek pek de bir söz yoktu Her bitişin nasılsa bir bahanesi yazılmıştı en tepeden y... |