Birazdan gece yarısı başlar
Herkes uyusun sabaha kadar
Yüzünde reddedilmez beyazlar
Sen kalk, rabbine yalvar
İkimize yol çiz duadan
N’olur, kalbinde ismimi an

Bir bakarsın tufan basar
Göğsün Cudi olur, sığınırım
Kalbin, inziva yerine döner
Yüzünse bembeyaz kar
Oysa, için ne kadar sıcak
O kuştüyü ten, üstünde üç kat nur
Kim inanır balçıktan sıvandığına

Siyahı da seviyorum senin için
Uyursun, yüzünden huzur yaparlar
Seninle bütün renkleri
Bütün ırkları seviyorum
Tenin Asya’yı andırır
Sıcaklığın Afrika, caziben ki Avrupa
Denizaşırı karalar kadar gizemin
Ve ruhun, denizlerden açık mavi
Kolayca gönlümün karalarını açan

Göstermeliyim kuşkulu bakışlarına
Şiirimin kalpten aktığını
Anla ki ruhumda asılı resmin
Sen sadece kısas uygula bana
Rastgele bir söz söyle
Bir çiçeğe dalar gibi bak
Kanatlansın canımdaki kuşlar
Ey bütün renklerin annesi
Beni sayısız hüzünden kurtar

Nasıl anlatsam anlamını
Bir kırmızısın, bir sarısın, bir mavi
Sanki en çok beyaz, söyle nesin
Sendeki mana mı renklerin
Yoksa renklerdeki mi senin

Yahya Oğuz