Değer miydi düşünsen, bunca gayret, çabaya?
Çalıştın, biriktirdin hepsi gitti hebaya.
Dönüp de baktın mı hiç, bir garip gurebaya?
....Hangi işi bitirdin gitmeden şu dünyadan?
....Uyansana ey gafil, uyan artık rüyadan!

Çalışmak kutsal elbet nefes alıp verdikçe...
Ölüm yok mu sanırsın zenginliği gördükçe?
Hiç mi ibret almazsın ten mezara girdikçe?
....Kalsaydın ya az daha, bıktın mı bu dünyadan,
....Uyansana ey gafil uyan artık rüyadan!

Ne helali gözettin ne sakındın haramdan,
Medet umdun sürekli, kantardaki gramdan.
Nemalandın acıdan, üzüntüden, dramdan.
....Kurtarmadı servetin, çekip gittin dünyadan,
....Uyansana ey gafil, uyan artık rüyadan.

Oğlun ile kızını kattın mı doğru yola?
Yoksa unuttun mu sen, dalıp paraya, pula?
Söyle, öğüt mü verdin kazandığın her mala?
....Onlar da mı gelmedi sen giderken dünyadan?
....Uyansana ey gafil, uyan artık rüyadan.

Senin ömür dediğin, saniyedir, dakkadır,
Şimdi çık o kantara, gör ‘kilon kaç okkadır?’
Ölüm var bak gerçekte, sanmayasın ‘şakadır’
Haber veren oldu mu yaşadığın dünyadan?
Uyansana ey gafil, uyan artık rüyadan.

Sözlerim size değil, ekmek peşindekiler!
Dürüstçe çalışan siz, kendi işindekiler!
Alınsın üstlerine suyun başındakiler,
....Hani “ölüm gelmezdi”, fayda var mı dünyadan?
....Uyansana ey gafil, uyan artık rüyadan!

30.11.2022/Konya