DiLSiZ ÇıĞLıKkimsesizliğin kãhır yanığı sütüyle emziriyorum düşlerimi can çekişiyor umudumun ak kanatlı kısrağı bedenime hüzün kuşları yuva yapmış kuruyan damarlarıma can vermek istercesine yaşam enjekte etmeye çalışıyorlar bir sıkımlık canlarıyla takátim kalmamış hiç bir şeye ömrümün son demlerini uzatmalı oynuyorum hayat perdesinde bütün fragmanlarda başrolde ben bir tek pollyannacılık rolünü başaramıyorum eskisi gibi darda kalınca parmaklarım dört nala koşuyor bütün kulvarlarda benim şiirlerim yarışıyor yüreğimin helál süt emmiş teriyle siliyorum dudaklarımın morluğunu topu topu hepsi kendimi iyileştirme çabalarım sadece günlerimin ömrünü saniye saniye uzatıyor bugün günlerden onbeş kasım saat 06:13 konum bildirimi yok sinyal çok zayıf yaşama dair izlrere rastlamadı bipppp sesleri başım sağolsun ..... henüz giyinmemişken gökyüzü güneşin altın yaldızlı elbisesini açıktan açığa náif bir dille selâm veriliyor gurbetin öksüz yetim topraklarında duyan ben ağlayan da ve ben gözlerinden öpüyorum kimsesizliğimi son kez ..... şimdi martılara adadığım şiiirlerin hatırına üç kulhu, bir elhâm gönderin yeter .... nagihan |
❤
Öptüm güzel yüreğinden.