HAKİKAT
Susuzluğum ne sana ne de kendime
Susuzluğum bana benden yakın olan Rabbime Öyle çok yanıyorum ki Yaradan’a aşk ile İçimde ki binbir çeşit dert ile ona koşuyorum. Çıplak ayaklarınla ateşe bastın diye sanma Ateş seni yakar, sen ateşi yakarken Bütün melekler seni sehire dalar. Sen ki yanan bedenin sanırsın bilmezsin Oysa aşk ile yananın gönlü arşa kadar ulaşır. Hele dön de bir bak dünya alemine Konan da çoktur göçen de çoktur Ama kalan hiçmi hiç yoktur. Sen ki unutma düşmüşse gönlün ateşe Ateşin içinde nice şifalar çoktur Sen yandıkça yanmaya bak hele İçinde ki yangını sanma bilen yoktur.. Koy başını secdeye sesini duyan elbet olur Ettiğin her duanın bir duyanı vardır Sen yeter ki istemeyi bil sana koşacak Ayagının altından akacak alemler pek çoktur Hayatın sırrına erenin erdiğine aldanma Dünya alemin de ermeden erenler çoktur Kılı kırka ayırsa da kırklı lar kırk bin kere Sen gönlünün ateşiyle yanmaya bak Nice günahların içinde nice sevaplar vardır Sen günahlar deryasından sevaplar çıkarmaya bak.. Kimseyi hor görme, ilim irfan bilmek yetmez Kainat senin önün de, diz çökse de Nefsine aldanma, dünyalık ilimler Hakikat alemini, hakikat ile görmeye yetmez Unutma Allah aşk’ı ile yananın Derdi hiç bitmez... Ufuk Güney |
*** HAKİKAT *** Şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, şairimi, içtenlikle KUTLUYORUM...