Yüz Şiir Yalan...Doğrudur Eski bir şiirde gözlerini Unuttuğum derinden. Aklımda kalan; Nisan yağmurlarıyla gelişin, Eylül rüzgârlarında gidişin bir de Tuzu kurumuş iğde kokusuz mevsimler kalmış payıma. Dönüşü olmayan o masum Lavanta kokulu baharlar -uzak- Keyifsiz bir kış kuşu uçuyor artık Göğün en ıssız yüzünde. Hüznü siteme boğulmuş yönünü şaşırmış bir dizeye Usulca kanat gersem diyorum Canım burnumdan kanayacak, İçimde ormanlar yanacak biliyorum Sağım solum kahır üstüne kahır... Ucu paslı çivi katil mısralar Ahvalimden kat kat ağır Kanatacak ertelenmiş düşlerimi Her dize kör bir bıçak Dizeler h a i n tuzak! Yine bir pazar, gri’ye çalan Uzak kentlerin birinde Gözlerim göçer yerinden... Ha çıktı ha çıkacak canım küflenmiş kafesinden. Şimdi git.. Sor bütün morfin benizli martılara On mevsim ıslak geçer bu şehirde Yüz şiir yalan... Hilmi Yazgı Ağustos 2022 / NRW |
günü gelince insanı yakalıyor her haliyle...
şiir koyaklarında konaklatıp
ahengiyle sofrasında ağırladı bizi
çok sevdiğim müziklerden bir olan melodisi ise
bu ziyafetin üzerine kat kat şiir keyfi kattı...
var olsun kaleminizin ve yüreğinizin bu güzeeliği
şair dost
bitimsiz saygı ile selamlar olsun