Bak yine gece oldu yine ayaz her yanım.
Ya aç gönül kapını ya burda donacağım.
Bir bilsen nasıl yandı elinden tatlı canım.
Sessizce sitem edip hep seni anacağım.

Dönüp şöyle bir defa bakıp işmar eylesen.
Doğrudan geçtim artık yine yalan söylesen.
Bir oyuncak misali alıp gönlün eğlesen.
Kanatlanıp uçarak avcuna konacağım.

Günahını üstlenir kefilin de olurum.
Uğruna sokaklarda sefilin de olurum.
Sana mekân, sen kokan mahfilin de olurum.
Gördüğüme sen deyip, yine sen sanacağım.

Omzumun üzerinde başım sayarak seni.
Gözümdeki her damla yaşım sayarak seni.
İçtiğim çay, yediğim aşım sayarak seni,
Lokmamı katık diye derdine banacağım.

Mesut’um tükeniyor ömür denen sermaye.
Günler geçip giderdi yaşam olsaydı gaye.
Her saniye yerlere inerken bende paye.
Biçare ateşlerde hep böyle yanacağım.

Mesut ALTUNKAYNAK