Yaşamak mı?Bir düşten geriye dönmek Bitmeyen bir karakışa mahkûm olmak… Gündüzleri unuttum Bir karanlığın mahkûmuyum hep Kan kokulu dualarım var Seni bana hatırlatan gecelerin masumiyetin Eyyy Siyahla beyazımı tek renk eden Bil ki Her daim Topuğumda diken olmayacaksın Kör olduğunu bilmeden yaşamak Önce kahkaha sonrada gözyaşı… Demlenmiş hiçbir şarkı Eş değil yokluğuna Yakıştırma bana deli hallerimi Aldırış etme Dilimden dökülen küfürlerime Sana deli olduğumu Sana avare oluşumu hoş gör Ve... Sakın ha Aşkla uçtuğumu düşünme sakın Zira Mavisinde çırpındığım Sabrın seması kanatlarıma dar geliyor artık Bir bakış… Nihayetsiz hayallerin son durağı… Üç harfliler işgal etmişler ruhumu Yeni keşif değil aşk Rimel katranlığında kirpiklerim Soytarı hallerim şehrin sokaklarında Sofra kazıntısıydı adım Yaşamak mı? Ölmek daha güzeldi inan Bir bakışı ile benliğimi vuran gözler Keşke daha önce okusaydım Körlüğün kitabını Masmavi bir sofrada İnsan hep mi katilini özler... Öylesine zordur ki Cevapsız bir soruyla karşılaşmak… #Hüzünlükent |
Eş değil yokluğuna