Acemi şair ve yanlış sevda (sedir)ya bir ağaç dik yumuşacık taze toprağa ya da bir sözcük ve duy ormanların sesini ama..üzerime gelmeyin lütfen acemi lâbirentinde cümleler şaşkın ünlemlerde arıyor biribirini.. tanrısı biliyor ; hiçbir iddiamın olmadığını hüzünlere çaldığım kalemi esrikliğin bağlamına gizleyip kuraldışı hoyratlık yaparım sınırı hoşgörüden sitemler kayıtlanır sayfalara nedameti silik alnımdan toz düşmez şairler cenahına alâkası gönül dehlizinde kalmış kederin özü ; yanlış sevdanın doğru duygusuymuş.. şimdiki zaman ihracı fütursuz bir mevsim karasından yel sürer aşkın baharına doğurmamış güneşe gölgeliktir sedir ağacı soyar geceyi yaprağının üstüne kıpkırmızı fiyongu açılır sevdanın yanar körpe filiz dalları maşukun bal rengi umarsızlığa tutunur öfke nefret uyanır ilk ışığında sabahın gerilen duygularda sallanır aşık kapanmış gözler sırtında nafile serzenişi duyulur sedirin.. güneş yeni tasarımıyla ; elem sazlıklarına teğelliyor akarsuları kesiyor parıltısını kıyılarının birden ! kolsuz ve köksüz sedir ağaçları toplanıyor hafızamın koruluğuna dimağım sözsüz tabiatım sus... 25.5.2017 |