Çiçeksiz çiçekçi
Vagonları ıssız bir trendeyim galiba,
Eski, yakarışlı, Her şehre farklı acılarla girizgâhı, Ve her kalkışında farklı bir ıstıraptı güzergâhı, Güvertesi dalgalarla sevişen bir vapurun çıplaklığında, Şemsiyesiz, yağmurluksuz, Ve birazcık umutsuz, duygusuz, Islanmış sigaram parmaklarımın ucunda, Dilimde bir türkü, Ben bile bilmiyorum neyi anımsatıyor, Kucağımda bir saksı, Çiçek ekmişim yine; Başkaları koklayacak, Başkaları öpecek yapraklarından, Ve koparacaklar en çok benim canım yanacak, O ıssız trenlerin raylarına döşenecek vücudum, Ve o vapurun güvertesinden bir beden düşecek, Bunca zaman yetiştirdiğim harap olmuş çiçeklere inat, Çiçek ekilecek toprağım olmayacak. |