Alfonso Şakir
burnu büyük alfonso şakir diyorlardı ona
marsı kat etmiş dönerken bey pazarı semtinden dönüş yolunda işaretlediği ağaçları kaybetmiş en son iki bina arasında halı silkelerken görmüşler onu ben biliyorum köy defterini iki kat bürüp cebine koyduğunu sonra çobanlar da görmüş onu bir dağ yolunun patikasında burnunu çekip kuzularla alay ediyormuş göğe dökülen ırmakların sonunda bir şelale var toz duman oluyormuş yere düşene dek paltosunu giymeye çalışıyor kanatlarını çırpamadığı için bir türlü uçamıyormuş denizi seyrederken kapımı çaldı şakir şiir pabuçlu ayakları ile girdi avluya dalıp gözlerime içimdeki sevgiyi seyretmek istedi limandaki kayıklara binip içimdeki bütün mısraları terk etti. |
Bence gayet başarılı bir betimleme.
Okurken yaşadım.
Saygılarımla..
Fe(R)iD tarafından 5/7/2022 11:36:59 AM zamanında düzenlenmiştir.