Türlü türlü haliyle elimde bir hayat var
Zemheride yanıyor çöllerde üşüyorum
Mevla yardım edince dertlerim yanıma kar
Dağları tepeleri yolları aşıyorum


Şu aciz bedenime yüküm ağır gelince
Hüzün seylaplarına yavaş yavaş dalınca
Dünyayı bir kalemde düşünmeden silince
Coşkun nehirler gibi bir anda taşıyorum


Rabbime sığınınca kendime geliyorum
İmtihansız kul olmaz çok iyi biliyorum
Hüznümü kederimi göklere salıyorum
Yıkılmadım yıkılmam azmimle yaşıyorum


Ey nefsim kendine gel şu can sana emanet
Sadece O’na dayan etme kimseye minnet
Sabret ve tevekkül et gösterme sakın hiddet
Gaflete daldığımda halime şaşıyorum


Hikmetsiz birşey olmaz bu Rahman’ın vaadi
Şer gördüğün şeylerde bilsen ne hayır gizli
Allah herşeye kadir vardır vakti saati
Böyle düşündüğümde huzura koşuyorum


Selva Durmaz Emir