Uyumsuz bir halkayım ben en başta kendine muhalif
Aşkın ritmiyle tetiklenen sözcüklerden
Arda kalan izler
Sürmanşet duygularım
Menşei olmayan bir yitim
Cüret edip de sevmeye dile gelmeyen
Bu yüzdendir uzaklığım aşkın varlığına.

Hasretim ben kendime
Haset edenlere anlamsız gözlerle bakan
Özlemin rengiyim bazen çivit mavisi
Bazense çivilendiğim bir duvarın uçuşan perdesi
Armağanıdır aşk evrenin
Evreleri yitik bir gülümsemenin eşiğinde
Salındığım bir ileri bir geri

Kurmayı unuttuğum saatse uykumu tetikleyen
Artık yılıyım belki de gövdemin
Dikiş tutturamadığım her kumaş
Oysaki ipektendir tenim ve tinim
Kaygan zeminde yürümeyi öğrenemedim gitti

Bir hüzün resitali ise şiir
Noktayı koyana kadar
Sökün eden duygular
Diviti bitimsiz bir tesellidir
Röntgenini çektiğim ruhum nasıl da azar azar
Beni tartaklar.

Büyülüdür yüreğim
Devasa bir büyüteç iken kalem
İhbar ettiğim yer gök
Sığamadığım bedenim
Nihayetinde firar edip uçuşa geçtiğim
Evren.

Solansa gün
Sevdiğim aralıksız.
Yüzüme çarpan bir tokatsa yalnızlık
Telaşla koştuğum nasıl da pervasız
Bir ıssızlık
Islık çalanlar
Bir de top oynayan in cin

Metanetim babadan yadigâr
Ve haysiyetim
Şerefimle yaşamanın ötesi
Yasım bile gizli
Hem bakmayın siz nemli sözcüklerime
Ninni gibidir yüreğin hıçkırığı
Tıknefes değil de koca bir hevesle
Koştuğum o istikamet
Bilmesem de nereye gittiğimi
Elbet teslimiyetim kayıtsız şartsız Rabbime…