BACADAN GİRERİM KAPIDAN KOVSAN
Cenneti dünyada yaşarım belki,
Birazcık anlasan, bir parça sevsen. Ben gibi sevene "git" denir mi ki? Bacadan girerim kapıdan kovsan. Söyleye söyleye arsız ettin bak! Hiç aldırmam, ağız dolusu sövsen. Aç koydun gönlümü, hırsız ettin bak! Bacadan girerim kapıdan kovsan. Nihayet ben de bir insanoğluyum Çok mu zor, azıcık şımartsan, övsen? Anlasana artık, ben işte buyum. Bacadan girerim kapıdan kovsan. Onca azar ettin, hiç ses ettim mi? Oysa mahvolurdum kaşını eğsen. Kaç kere "git" dedin, hiç pes ettim mi? Bacadan girerim kapıdan kovsan Nasıl sevdiğimi hiç anlamadın Gider miyim sandın, başından savsan? Yoksa beni, kolay lokma mı sandın? Bacadan girerim kapıdan kovsan. Üstüne bastığın halı misali, Güneşin altında sopayla dövsen. Yine de öperim vurduğun eli. Bacadan girerim kapıdan kovsan. Yok yok, o kadar da arsız mıyım ben? Bak omzum tutulmuş birazcık ovsan. Biricik aşkımsın, yarsız mıyım ben? Şakacıktan dedim: "kapıdan kovsan." Muzaffer Uslu 27 Nisan 2022 - Londra |
atılan her adım
gönüldeki sevda ile birlikte atılır elbette.
Duygu yüklü sevda dolu bir şiirdi.
Tebrik ediyorum.