Zarar mı, kâr mı bilmem ömrümden kalan günler?
Eylülü yaşıyorum; Nisanım sende kaldı.
Neydi o saltanatım, o bayramlar düğünler?
Doya doya güldüğüm her anım sende kaldı.

Vazgeçmeyi denedim, bilmiyorum kaç defa;
Anladım, boşunaymış çektiğim onca cefa.
Senelerce düşlerken seninle zevk-u safa,
Gerçeklere uyandım; yalanım sende kaldı.

Biliyorsun bir sana bunca sitemim, nazım
Bir seni anlatırdı nihavendim hicazım
Kimseye ses vermiyor, paslandı gönül sazım
Tınlamaz oldu artık lerzanım sende kaldı

Şimdi sevmek istesem, kalmadı eski yürek
Ne varsa viran oldu, ne bal kaldı ne petek
Arı gibi dolansam, gezsem de çiçek çiçek
Konacak yerim yok ki, kovanım sende kaldı.

Haberim yok; nerdesin, kim tutuyor elini?
Kim var gönül bağında, kim kokluyor gülünü?
Başlattığın yangının gel de seyret külünü;
Sağ yanım duman duman, sol yanım sende kaldı.